AŁA.

„Nic mnie tak nie dojeżdża, jak codzienność” śpiewa Mes wraz z Dawidem Podsiadło, bo nie ma tu miejsca na patos. Marzenia o własnym mieszkaniu w „Pokaż mi dom”, kot jako inspirujący domownik w „Nieiskotne feat. Iza Lach”, kumpel lekarz, jako wzór cnót, a raper jako naburmuszony grajek w „Przewozie osób” – Mes ocenia, ale i docenia. Mimo napędzanych strachów to płyta nagrywana w czasach pokoju; bitwy rozgrywają się na polu gestów i czynów i tam okazujemy się w porządku ludźmi lub przeciwnie.