Dokta. Opowieść o Wandzie Błeńskiej

Eliza Piotrowska przyszła na świat w 1976 roku w Wyrzysku, małej miejscowości w województwie wielkopolskim. Od 2002 do 2012 roku mieszkała we Włoszech, po czym przeprowadziła się do Brazylii. Jest ilustratorką i autorką książek kierowanych do dzieci, krytykiem sztuki, poetką, a także tłumaczem. W 2017 roku napisała powieść dla dorosłych o tytule „Obczyzno moja”, w której z humorem i błyskotliwością kreśli obraz Polaków i ich narodowych cech. Autorka zamiłowanie do sztuki wykazywała już jako dziecko, tworząc pierwsze w życiu ilustracje oraz wiersze w swojej małej pracowni literackiej. Ukończyła studia z zakresu historii sztuki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, które kontynuowała na Uniwersytecie La Sapienza w Rzymie, poszerzając swoją wiedzę o specjalizację ze sztuki współczesnej. Od 2001 do 2003 roku Eliza Piotrowska podejmowała zatrudnienie w Muzeum Narodowym w Poznaniu. Jej wiersze wielokrotnie były publikowane w dziecięcych czasopismach, takich jak „Filipinka”, „Mały przewodnik katolicki”, „Miś”, „Świerszczyk” czy „Ciuchcia”. Autorka za swoją twórczość otrzymała wiele nagród, w tym Nagrodę Literacką im. Kornela Makuszyńskiego.

Do najbardziej znanych książek dla dzieci napisanych przez Elizę Piotrowską należą takie pozycje jak: „Ciocia Jadzia”, „Zmyślacz” czy „Wojtek. Żołnierz bez munduru”. Napisała również serię „Tupcio Chrupcio” o przygodach uroczej myszki, a także opowieści dla dzieci o świętych kościoła katolickiego – świętym Anonim, Franciszku czy Bracie Albercie. Eliza Piotrowska w swoich książkach pochyla się nad najczęściej występującymi problemami w wychowywaniu małych dzieci. Wspólna lektura książek ze swoją pociechą pomoże jej poradzić sobie ze skłonnością do samowystarczalności, odczuwanymi lękami, uczuciem wstydu, a także niechęcią do jedzenia czy kąpieli. Poszczególne publikacje w przystępny dla dziecka sposób przekazują również najważniejsze w życiu wartości.