Historia literatury japońskiej

Unikatowa w skali świata literatura japońska słynie głównie z poezji (starożytne epoki Nara oraz Heian), jak również z tekstów powieściowych, zaliczających się do najstarszych na świecie (jak tysiącletnia opowieść dworska Genji monogatari). Japońskie średniowiecze obfituje z kolei w historie wojenne i wysmakowane szkice (epoka Kamakura). W okresie Muromachi na scenę wchodzą słynne po dziś dzień gatunki teatralne - nō, kabuki oraz japoński teatr lalkowy. Okres Edo to burzliwy rozwój literatury popularnej, barwnie opisującej życie ówczesnych mieszczan, gejsz i samurajów. Wtedy również wędrowali po Archipelagu Japońskim tacy słynni autorzy poezji haiku, jak Matsuo Bashō. Czasy współczesne to powieść, opowiadanie i dramat m.in. tak popularni autorzy, jak Mishima Yukio, nobliści Kawabata Yasunari i Ōe Kenzaburō czy popularny w Polsce Murakami Haruki.

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.