-
Opis
-
Mistrzyni mafijnego humoru powraca z trzecim tomem serii „Synowie zemsty”!
Luca Valenti jest kuzynem Rhysa i Antonio. Jego ojciec wiele lat temu przyczynił się do upadku rodziny. Gdy rozpoczęły się poszukiwania Mii i Maxine – córek Cesara Dellvale – szybko się okazało, że Luca ma obsesję na punkcie tej drugiej.
Kiedy w końcu dociera na miejsce, gdzie przetrzymywane są siostry, zabija Franco Cavillo, jednego z szefów kolumbijskiej mafii. Dzięki temu udaje mu się uwolnić dziewczyny. Mia była wykorzystywana jako prostytutka, lecz Maxine, ku zaskoczeniu wszystkich, wiodła normalne życie w domu Cavillo.
Jednak to były pozory. Maxine zawarła z Franco Cavillo układ. Gdy zgodziła się na związek z jego synem, Dominikiem, Franco obiecał, że Mia zostanie do niej sprowadzona. Luca chciałby wykorzystać okazję i zbliżyć się do Maxine, ale postanawia odpuścić.
Wkrótce o Maxine upomni się mężczyzna, któremu została obiecana. Być może kobieta będzie potrzebowała Luki bardziej, niż sądziła.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
-
Dodatkowe informacje
-
Autor Siepielska Agnieszka Nazwa Luca Liczba stron 203 Data premiery 30-12-2020 Wydawca Wydawnictwo NieZwykłe Oprawa miękka ean 9788381784412 Numer wydania I Rok wydania 2020 Seria Synowie zemsty Język wydania polski Język oryginału polski Forma książka -
Opinie
-
Recenzje klientów - Ocen: 5
-
Gdy najnowsza powieść Agnieszki Siepielskiej dotarła do mnie w paczuszce, nie mogłam uwierzyć, że jest ona tak krótka. Porównując ją do poprzednich części o mężczyznach z rodu Valentich, ta wydaje się niezwykle cienka, co potwierdza również ilość stron - raptem dwieście. Tak więc tym bardziej, licząc na to, że połknę tę historię w ciągu jednego wieczora ochoczo wzięłam się za jej czytanie. Lucę i Maxinę znałam już z poprzedniej części i szczerze mówiąc byłam przede wszystkim zaintrygowana tym, jak autorka poprowadzi tę relację. W końcu między bohaterami jest całkiem duża różnica wieku, a zakończenie ,,Antonio" sprawiło, że chciałam dowiedzieć się, co wydarzy się dalej w życiu tej rodziny. Jednak mój entuzjazm opadł niemalże w połowie książki. I naprawdę żałuję, że autorka nie poprowadziła w inny sposób tej historii.
Odkąd Luca poznał Maxine - młodą córkę Cesara Dellvale - nie może o niej zapomnieć. Gdy rozpoczynają się poszukiwania jej, oraz jej siostry okazuje się, że popadł w obsesję na punkcie Maxine. Postanawia uwolnić dziewczynę za wszelką cenę z rąk kolejnej rodziny mafijnej, do której trafiła. Wkrótce nas jaw wychodzą mroczne sekrety, od których oboje nie będą mogli uciec.
Przyznam szczerze, że Luca był chyba najbardziej tajemniczym członkiem rodziny Valentich. W poprzednich częściach wydawał mi się odległy, niemalże enigmatyczny. Nie zdziwiło mnie więc, że jego historia może nie być prosta. Już sam fakt, że to jego ojciec zgotował piekło Rhysowi i Antoniemu dawała dużo do myślenia, a gdy dodamy do tego fakt, że gryzło go poczucie winy, mamy niemalże cały obraz Luca. Mimo wszystko nie spodziewałam się, że historia jego i Maxine będzie aż tak ,,pokręcona". Miałam wrażenie, że od pierwszej chwili, gdy Luca spotkał Maxine zawładnęło w nim coś w rodzaju obsesji. Praktycznie nie mógł pozbyć się jej ze swoich myśli. Valenti choć próbuje udawać, że dziewczyna nic dla niego nie znaczy, tak naprawdę chce ją chronić za wszelką cenę. Samo to, że przeżył tyle cierpienia w dzieciństwie odcisnęło na nim swoje piętno, ale podobało mi się, że umiŁ się poświęcić zarówno dla swojej rodziny, jak i Maxine. Nie ukrywam, że w poprzednich częściach postrzegałam go jako człowieka bez zahamowań, nieczułego, zdystansowanego, ale tak naprawdę widać, że to tylko jego maska. Tym bardziej miałam wrażenie, że gdy zdał sobie sprawę ze swoich uczuć wobec Maxine próbował się zmienić. Cały czas wisiało nad nim widmo czynów jego ojca, nie chciał mieć dzieci, bo bał się, że będzie taki sam, jak jego ojciec. Natomiast Maxine to młoda dziewczyna, właściwie nastolatka, która wiele w życiu przeszła. Jej ojciec sprzedał ją, a także jej przyrodnią siostrę, a do tego nakazał traktowanie ich jak najgorzej. Dziewczyna, by uratować je obie zgadza się na wszystko, czego zażąda Cavillo. Jest zdolna do poświęceń, choć niestety przybiera to nie taki obrót, jak zamierzała, a ona sama musi mierzyć się z osądem siostry, a także rodziny Valentich. Niestety, Maxine moim zdaniem jest też w niektórych sytuacjach po prostu ,,niedojrzała". Gdy jej relacja z Lucą jest już ,,bliższa", Maxine jest bierna i zdaje się na Lucę, nawet w kwestii zabezpieczenia, co moim zdaniem jest szczytem nieodpowiedzialności. Ja rozumiem, że może przytłoczyły ją wydarzenia, nowości w jej życiu, ale bez przesady, tutaj nawet w niektórych scenach Maxine ma świadomość, że jest z Lucą bez zabezpieczenia, a potem i tak po raz kolejny robi to samo. Serio ? Co do postaci drugoplanowych, to powracają tu zarówno Rhys (jak i jego małżonka) oraz Antonio. Dzięki temu możemy się dowiedzieć, co nowego dzieje się u pozostałych członków rodziny Valentich.
Jak już wspominałam, książka jest całkiem krótka. Ma raptem dwieście stron, ale wynika to też z faktu, że autorka nie zaczyna tej historii od początku, jak to miało miejsce w poprzednich częściach, a konsekwentnie pokazuje nam ciąg dalszy wydarzeń z powieści ,,Antonio". To właściwie dlatego tak naprawdę nie radzę czytać Wam tej książki jako pojedynczej historii, bo po prostu pogubicie się w wydarzeniach i będziecie mieli jeden wielki mętlik w głowie. Na pewno plusem tej historii jest język autorki, który jest lekki, a samą książkę czyta się całkiem szybko. Niestety, jak sam początek i koniec tej powieści naprawdę mnie zaintrygowały i przewracałam kartkę za kartką, tak w środku po prostu wiało dla mnie nudą, a czytanie dłużyło mi się niemiłosiernie. Niekiedy miałam też wrażenie, że autorka chyba za szybko chciała tę opowieść skończyć, a wydarzenia w książce w niektórych momentach niepotrzebnie przyśpieszały. Na pewno da się zauważyć też to, że nie ma tu za wielu momentów komediowych. W poprzednich książkach Helen rozśmieszała mnie (choć jej żarty nie zawsze były smaczne) tak tutaj miałam już przesyt dramatów, akcji. Zabrakło mi też rozwinięcia niektórych scen, albo dodania kilku scen, które pokazałyby nam pogłębiającą się relację między Lucą a Maxine. A tak pozostał niedosyt i smutek.
,,Luca" to trzecia część serii o Synach zemsty, która niestety rozczarowała mnie. Zabrakło mi tu przede wszystkim dobrego poprowadzenia relacji między Maxine i Lucą, a także dopracowania wielu scen, dzięki którym książka na pewno byłaby lepsza. Tak naprawdę sięgając po tę powieść spodziewałam się pozytywnego zaskoczenia. W końcu Luca był najbardziej tajemniczym i zdystansowanym bohaterem tej serii, a tutaj tak naprawdę wcale tego nie widziałam. Gdzieś uciekła ta mroczność i bezwzględność, którą zastąpiła obsesja. Jeżeli czytaliście poprzednie powieści z tej serii, to raczej powinniście sięgnąć po tę powieść, ale nie spodziewajcie się cudów. A jeżeli chcecie od niej zacząć przygodę z Agnieszką Siepielską, to radzę Wam tego nie robić, bo możecie się sfrustrować i pogubić w całym tym mętliku wydarzeń.Ocena -
"Luca" jest trzecią częścią cyklu "Synowie Zemsty".
Mafia nie wybacza błędów ani zawahań. Musisz być maksymalnie skupiony i pewny swoich decyzji, działać, a nie rozważać. Luca jak każde dziecko, wierzył, że wystarczy poczucie bezpieczeństwa, aby krzywda nigdy go nie spotkała. Osoby które kochasz, rzadko kiedy umieszczasz w kręgu zagrożenia. Nie można dać się zwieść uśmiechniętej twarzy, bowiem za nią często kryje się diabelsko wykrzywiona twarz.
Maxine doświadczyła okrucieństwa, którego dowody wciąż nosi na sobie. Życie nie zawsze stawia przed nami proste wybory, staramy się wówczas wybrać mniejsze zło. Nie każdy rozumie lub chce zrozumieć nasze działanie w dobrej wierze, przyjmując to za dowód zdrady. Skoro nikt nie chce słuchać tłumaczeń, to po co próbować?
Tytułowy bohater jest postacią bardzo charakterystyczną. Czytając wcześniejsze części serii, był bohaterem, który stanowił dla mnie największą zagadkę. Mroczny, tajemniczy, lojalny, bezkompromisowy, zdecydowany, w tej części stracił na tych cechach. Zawiodło mnie to, ponieważ liczyłam na znacznie więcej z jego strony, na mocniejsze i pewniejsze zachowania. Jego przeszłość wiele tłumaczy i w znaczący sposób wpłynęła na to, kim Luca jest teraz. Maxine to młoda dziewczyna, dla której świat mężczyzny stanowi nowość, zagadkę, której nie jest pewna. W poprzednich częściach główne bohaterki były bardzo żywiołowymi, charakternymi kobietami, które miały własne zdanie. Maxine jest przy nich bezbarwna, zdecydowanie brakuje mi w niej mocnych, zdecydowanych, gwałtownych reakcji.
Jak dobrze wiecie z wcześniejszych recenzji, poprzednie części tej serii bardzo mi się podobały. Wartka akcja, dobrze zaplanowana, trzymająca w napięciu. Czytałam je z ogromną radością i ciekawością. Niestety, "Luca" mocno mnie rozczarował. Liczyłam na coś podobnego do wcześniejszych części, a w efekcie finalnym dostałam coś zupełnie innego. Podczas czytania odnosiłam wrażenie nieustannego przyspieszania wydarzeń, zupełnie niepotrzebnego. Zabrakło również bohaterów poprzednich części oraz Helen, dzięki której ta seria była wyjątkowa. Sporo wątków jest bardzo słabo rozwiniętych, a szkoda bo odpowiednie ich rozwinięcie byłoby bardzo dobrym posunięciem. Książka stałaby się ciekawsza, pełniejsza. Luca zapowiadał się w poprzednich częściach na jeszcze mroczniejszego bohatera niż Rhys, niestety nie udało się. Szkoda, ponieważ bardzo lubię książki Agnieszki Siepielskiej i czekam na nie z niecierpliwością. Mam nadzieję, że kolejna, spodoba mi się znacznie bardziej.Ocena -
Tego Pana nie muszę chyba przedstawiać, zwłaszcza sympatykom serii „Synowie zemsty” Autorka po raz trzeci zabiera nas na spotkanie z jakże niebezpieczną i zarazem intrygującą rodziną Valentich. Czy mroczny i skryty kuzyn Rhysa i Antonia jest wart bliższego poznania?
Oczywiście, że TAK!
Tytułowy Luca to mężczyzna z bliznami nie tylko na ciele, ale i na duszy. To mroczny i niesamowicie pociągający mafiozo, który zawsze osiąga zamierzony cel bez względu na koszty. Jest nieustępliwy i bezkompromisowy nawet dla samego siebie. Nie umie i nie chce sobie wybaczyć zdarzeń z przeszłości. Aby móc go dobrze poznać i zrozumieć jego motywy postępowania, warto zapoznać się z pierwszymi częściami historii kuzynostwa. Dodatkowo skrywa głęboko obsesję na punkcie córki prawdziwego potwora – Cesara – Maxime.
Maxime również nie miała łatwego życia, najpierw toksyczna matka skutecznie zatruwała jej dzieciństwo, później „kochany” ojczulek zgotował jej piekło na ziemi. Nie przypuszczała, że na jej drodze stanie kolejny diabeł w ludzkiej skórze, bo gdy zaczęła mieć prawdziwe kłopoty, to właśnie Luca wyciągnie do niej pomocną dłoń. Czy pomoc ta okaże się jednak bezinteresowna? Czy dwie poranione dusze okażą się dla siebie wybawieniem? Czy Max będzie w stanie zaryzykować i zaufać obcemu mężczyźnie? Czy w sercu Lucyfera znajdzie się miejsce na prawdziwe uczucie? Odpowiedzi na te pytania, znajdziecie oczywiście w książce.
Przyznaję bez bicia, absolutnie nie jestem obiektywna w stosunku do twórczości Pani Agnieszki. Chłonę każdą opowieść jak gąbka, zatracam się w wykreowanym świecie i ciągle mi mało. W przypadku tej pozycji nie mogło być inaczej. Oczywiście zdaje sobie sprawę, że nie każdemu te historie przypadną do czytelniczego gustu. Ja bawiłam się świetnie, przeczytałam ją praktycznie jednego dnia, a przy dwójce małych urwisów nie jest to łatwe zadanie. Spotkałam się z opiniami, że „Luca” jest najsłabszą książką Pani Siepielskiej, ja jednak nie podzielam tego zdania. Rozpatruje „Synów zemsty” jako swoistą całość pokręconej i brutalnej historii doświadczonej rodziny. Luca mnie zaintrygował, chciałam lepiej go poznać. Max również polubiłam i szczerze jej współczułam. Oczywiście moja ulubiona postać babci Helen również mnie nie zawiodła. Jedyne co mogę zarzucić to to, że książka okazała się za krótka, ale szczerze, nieważne jak długa by była to i tak byłoby mi mało. Mafia jest, romans jest, wzajemne przyciąganie i pożądanie jest, zwrot akcji jest, element dramatyczny także jest obecny, to czego chcieć więcej. Ja jak najbardziej polecam i czekam na kolejne książki spod pióra Pani Agnieszki.Ocena -
"Stworzono mnie z zemsty, a zrodzono z nienawiści. W moich żyłach płynie trucizna. Ciało pokrywają blizny, a wnętrze wypełnia demon, dziedzictwo mojego ojca. Rozpycha się, rozdzierając mnie od środka, by się uwolnić i to właśnie teraz."
"Luca" jest trzecim tomem cyklu Synowie zemsty opowiadającej o rodzinie rodu Valentich. Jak zwykle byłam bardzo ciekawa, co też takiego autorka tym razem mi zaserwuje. A powiem Wam, że dzieje się całkiem dużo, mimo iż ta część jest najcieńsza.
Sylwetki bohaterów są tak skrojone, iż budzą w czytelniku skrajne emocje i uczucia. Ich cechy charakteru, problemy czy nawet wygląd sprawiają, że z jednej strony ich kochamy, by w drugiej zasiać w nas ziarno niepewności...
"Skupiam wzrok na drzwiach, a pierwsze co przychodzi mi do głowy, to ucieczka. Wiem jednak, że tym razem nie mam szans."
Poza tym autorka ponownie uchyla rąbka tego, co słychać u bohaterów, z którymi mieliśmy przyjemność się poznać w dwóch wcześniejszych tomach. I ku mojej uciesze, pojawiła się zwariowana babcia Helen. I ktoś jeszcze...
Historia to udowadnia, że każdy zasługuje na szczęście. Często pomagamy innym, ratujemy ich, ale tu widzimy, że najtrudniej przychodzi nam ocalenie samego siebie. Bowiem demony przeszłości nie śpią, ale tylko od nas samych zależy, jakie podejmiemy decyzje i czy zawalczymy o to, na czym nam najbardziej zależy.
"Tym razem nie muszę powtarzać dwa razy. Ochroniarz wychodzi, a ja dolewam sobie alkohol i zastanawiam się nad jego słowami. Nie jestem jak Rhys czy Antonio, jestem tym najgorszym, noszącym piętno przeszłości. Tym, który mógł wszystko powstrzymać, ale tego nie zrobił."
Agnieszka Siepielska wie jak zgrać różne elementy fabuły, by powstała spójna całość. Udanie łączy romans, sensację i humor. Ten ostatni aspekt to jest coś, co uwielbiam w tej serii. Słowne przekomarzanki między bohaterami i ich cięty język doskonale równoważą poważniejsze tony powieści. Autorka świetnie buduje napięcie napędzając akcję co rusz to nowymi zaskakującymi zdarzeniami, sytuacjami, intrygami i tajemnicami.
"Luca" to romans mafijny z tajemnicami z przyszłości, w którym wkraczamy do świata naznaczonego brutalnością, mrokiem, tajemnicami, chęcią zemsty, namiętnością, miłością i potrzebą normalności. Tu nie ma miejsca na nudę. Czy Luka ma w sobie pierwiastek dobra, namiastkę człowieczeństwa? Tego Wam nie zdradzę, ale i tak temu niebezpiecznemu facetowi... Wróć. DIABŁOWI udało się podbić moje serce! Sprawdźcie czy i Wasze zdobędzie!Ocena -
Książkę pochłonęłam błyskawicznie. Cieniutka zaledwie 200 stron, które czyta się z wypiekami na twarzy.
Luca uważa siebie za potwora. Mroczny, bezwzględny. Żeby go zrozumieć trzeba przeczytać dwie poprzednie części: Rhys i Antonio. Uwielbiam tą serię.
Autorka świetnie wykreowała bohaterów. Tych, których znamy z poprzednich części nadal uwielbiam i tych zupełnie nowych. Akcja rozwija się szybko i tak wciąga, że nie sposób się oderwać.
Maxine, dziewczyna której życie nie oszczędzało. Czy znajdzie szczęście i spokój? Czy Luca odnajdzie w sobie dobro k człowieczeństwo?
Ta książka jest pełna emocji. Dużą rolę odegrają Viviana i Alysha. Czekam na część następną. Mam nadzieję, że to nie koniec serii "synowie zemsty".Ocena
Napisz własną recenzję
Dostawa
*Płatność przy odbiorze dostępna tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
Koszty dostawy:
Zamówienie do 199 zł
Dostawa Płatność online Płatność
przy odbiorze*Punkt odbioru 0,00 zł - Paczkomaty Inpost 24/7 7,99 zł - Poczta Polska Odbiór w placówce 6,99 zł 8,99 zł Stacje Orlen 6,99 zł - Poczta Polska Pocztex Kurier 48 7,99 zł 9,99 zł Kurier 9,99 zł 12,99 zł Zamówienie powyżej 199 zł
Dostawa Płatność online Płatność
przy odbiorze*Punkt odbioru 0,00 zł - Paczkomaty Inpost 24/7 0,00 zł - Poczta Polska Odbiór w placówce 0,00 zł 4,99 zł Stacje Orlen 0,00 zł - Poczta Polska Pocztex Kurier 48 0,00 zł 4,99 zł Kurier 0,00 zł 8,99 zł Zobacz także
Książki - wszystkie bestsellery
Zobacz więcej -
Gdy najnowsza powieść Agnieszki Siepielskiej dotarła do mnie w paczuszce, nie mogłam uwierzyć, że jest ona tak krótka. Porównując ją do poprzednich części o mężczyznach z rodu Valentich, ta wydaje się niezwykle cienka, co potwierdza również ilość stron - raptem dwieście. Tak więc tym bardziej, licząc na to, że połknę tę historię w ciągu jednego wieczora ochoczo wzięłam się za jej czytanie. Lucę i Maxinę znałam już z poprzedniej części i szczerze mówiąc byłam przede wszystkim zaintrygowana tym, jak autorka poprowadzi tę relację. W końcu między bohaterami jest całkiem duża różnica wieku, a zakończenie ,,Antonio" sprawiło, że chciałam dowiedzieć się, co wydarzy się dalej w życiu tej rodziny. Jednak mój entuzjazm opadł niemalże w połowie książki. I naprawdę żałuję, że autorka nie poprowadziła w inny sposób tej historii.
®2020 Livro. All rights reserved.
