Opowiadania

Bolesław Prus, a właściwie Aleksander Głowacki, urodził się 20 sierpnia 1847 roku w Hrubieszowie, a zmarł 19 maja 1912 roku w Warszawie. Był znanym polskim pisarzem, nowelistą, prozaikiem i działaczem społecznym. Został sierotą w wieku 6 lat, po tym jak zmarł jego ojciec (matka umarła 3 lata wcześniej). Już w wieku 16 lat Aleksander wziął udział w powstaniu styczniowym, za co 20 stycznia 1864 roku skazano go na karę pozbawienia wolności. Po wyjściu z więzienia ukończył szkołę gimnazjalną, a następnie rozpoczął studia na Wydziale Przyrodniczo-Matematycznym Szkoły Głównej w Warszawie. Z powodów materialnych nie zdołał jednak ich ukończyć. Aby zarobić na własne utrzymanie, podejmował się wielu aktywności zawodowych – był m.in. ślusarzem, urzędnikiem technicznym czy pracownikiem fizycznym.

Swój pierwszy wiersz „Do Pegaza” Aleksander Głowacki opublikował w 1864 roku w czasopiśmie „Kurier Niedzielny” pod pseudonimem Jan w Oleju. Począwszy od 1872 roku zaczął publikować artykuły już jako Bolesław Prus w pozytywistycznych pismach. Napisał ponad 1000 felietonów, którym nadał tytuł „Kroniki tygodniowe”. W kolejnych latach Prus stworzył liczne nowele, do których można zaliczyć takie pozycje jak „Przygoda Stasia”, „Powracająca fala”, „Antek”, „Katarynka” czy „Kamizelka”, która do dziś jest uznawana za arcydzieło nowelistyki. Najbardziej znanym dziełem Bolesława Prusa jest jednak powieść „Lalka”, która na stałe wpisała się do kanonu lektur szkolnych. Swoje mistrzostwo pisarskie autor potwierdził również w kolejnych powieściach - „Emancypantki” oraz „Faraon”.

Bolesław Prus w swoich książkach poddaje konfrontacji najważniejsze ideały romantyzmu i pozytywizmu. Kreśli społeczno-psychologiczny portret przedstawicieli różnych warstw społecznych. Zwraca uwagę na takie kwestie jak praca u podstaw, praca organiczna, realizm, a także konieczność rozwoju nauki dla dobra narodu. Pochyla się również nad problemami ubóstwa i nierówności społecznych, emancypacji kobiet oraz asymilacji mniejszości narodowych. W swoich utworach prezentuje zachwyt nad potęgą technologii i wiedzy. Wyraża bunt przeciwko zastanej rzeczywistości społecznej, obciążonej romantycznym marazmem.