Studium w szkarłacie

ARTHUR CONAN DOYLE - urodzony 22 maja 1859 w Edynburgu, zmarł 7 lipca 1930 w Crowborough). Szkocki pisarz i lekarz. Czołowy przedstawiciel nurtu powieści detektywistycznych, w których głównymi bohaterami są Sherlock Holmes i jego przyjaciel doktor Watson. Conan Doyle był także wolnomularzem oraz fascynował się spirytyzmem.

Pisarz pochodził ze zubożałej rodziny arystokratycznej, w której ojciec stosował przemoc wobec dzieci i żony. By wyżywić rodzinę, matka Conan Doyla pracowała jako praczka.

Arthur Conan Doyle po ukończeniu studiów medycznych w Edynburgu do 1890 roku prowadził praktykę lekarską, jednak zakończył ją i zajął się wyłącznie pisarstwem. Oprócz historii detektywistycznych i kryminalnych pisał także w nurcie historycznym, fantastyczno-naukowym i sensacyjnym. W swoim dorobku Conan Doyle ma również opowieści grozy i strachu, utrzymanych w stylu XIX-wiecznych romansów gotyckich, prozy Edgara Allana Poego czy Ambrose Bierce'a.

Pisarza fascynował również spirytyzm. Wierzył w moce medium i możliwość kontaktów z duchami. Prawdopodobnie przyczyniła się do tego osobista i rodzinna tragedia pisarza. Podczas I wojny światowej stracił syna oraz brata. Pogrążony w rozpaczy, chodził wraz z żoną na seanse spirytystyczne z nadzieją, że będzie mógł porozmawiać z nieżyjącym synem.

Przygody Sherlocka Holmesa cieszyły się wielką popularnością jeszcze za życia autora. Pierwsza powieść Arthura Conan Doyle'a ukazała się w 1887 roku i nosiła tytuł "Studium w szkarłacie". Entuzjastyczne przyjęcie przez czytelników zachęciło autora do napisania następnych przygód detektywa. W ten sposób stała się ona pierwszym z 56 odcinków jednej z najpopularniejszych sag w historii literatury.

Gdy Conan Doyle uśmiercił genialnego detektywa w utworze „Ostatnia zagadka”, zaczął otrzymywać od czytelników listy z pogróżkami.